donderdag 8 april 2010

"Een robot zorgt voor mijn moeder"

Het artikel in PDF vindt u hier.

Artikel in Libelle, donderdag 8 april 2010


Deskundige


Als je weet dat de levensverwachting van de Belg tegen 2050 zo’n 90 jaar zal zijn, is het maar een kleine rekensom om tot de conclusie te komen dat het heel belangrijk is dat we langer zelfstandig thuis kunnen blijven wonen. Want als je bedenkt dat de rusthuizen nu al met ellenlange wachtlijst zitten én we met z’n allen veeleisender worden, is het hoog tijd voor die robot in huis! En nee, dat is niet eens zo heel erg science fiction, al zal het geen rondzoemend blikken mannetje zijn dat ‘bip-bip’ zegt en je avondmaaltijd uit zijn buik tovert… Geert Houben, van de Universiteit Hasselt en zaakvoerder van ICT-bedrijf ARISTOCO, vertelt over ‘Vlaanderen Medisch Centrum’ , het innovatieplan van de Vlaamse regering voor een betere zorg.


Waarom is dat langer zelfstandig blijven wonen zo belangrijk?

“Er is de vergrijzing, mensen hebben een langere levensverwachting, verhoudingsgewijs neemt het aantal oudere mensen toe, dat vraagt meer zorgt, het verhoogt de druk op de actieve bevolking die minder in aantal is. In de zorgsector zijn er wachtlijsten voor woonzorgcentra en serviceflats. En dan is er ook de eigen wil: veel mensen willen, en terecht, het liefst zo lang mogelijk in hun eigen omgeving blijven.”

En daar wil VIA in helpen. Hoe?

“Als je het langer zelfstandig thuis blijven wilt aanmoedigen, moet je op twee terreinen werken. Er is de infrastructuur, de praktische kant dus. Zorgen voor bredere deuren, het bed beneden zetten in huis, een traplift installeren. Er is ook de zogenaamde mantelzorg, de zorg aan huis. Die zorg in combinatie met nieuwe ICT-mogelijkheden zoals telemonitoring maakt langer thuisblijven mogelijk. De cliënt kan vanop afstand gevolgd worden door het ziekenhuis of de hisarts: zijn gewicht en bloeddruk kunnen gewoon doorgestuurd worden via computer. Er is ook het psychosociale: oudere mensen die thuis blijven wonen, vereenzamen wel eens. Hun kinderen hebben een druk leven, er is minder sociale controle. De statistieken over het personenalarm – zo’n bakje dat je rond je hals of pols draagt, met een alarmknop – maken dat heel duidelijk: meer dan de helft van de oproepen gaat niet om een noodgeval. Het zijn dus vaker oproepen voor een kraan die niet werkt, mensen die een praatje willen maken of een bestelling willen plaatsen, dan voor échte noodgevallen. Daarom willen VIA en Medisch Centrum Vlaanderen daar ook zeker bij stilstaan als het gaat om zelfstandig thuis wonen. Een klein voorbeeldje: als je videotelefonie kunt introduceren, kunnen ouderen via het internet praten met hun kinderen en kleinkinderen, dan is een babbel elke dag heel dichtbij.”

Waarom gebeurt dat dan niet meer?

“Het is een nieuwe evolutie, die heel snel groeit, maar natuurlijk nog veel stappen moet nemen. Je mag daarin ook het menselijke aspect niet vergeten. Veel mensen van vijfenzeventig hebben geen zin in al die technologische snufjes. Daarom willen we de zorgsector op een heel andere manier gaan bekijken. Als je de technologie bij een jonger publiek – de vijftigers – kunt introduceren, krijg je een ander verhaal. Daar begint het met comfort, dat je later veel makkelijker kunt uitbouwen naar zorg. Zo introduceer je op een zachte en toegankelijke manier het leven van de toekomst.”

Een voorbeeldje?

“Er is bijvoorbeeld de markt van de ‘touchscreens’. We kennen het al van gsm’s, maar daar zit een mooie toekomst. Uit ons onderzoek aan de universiteit blijkt dat – ook oudere – mensen intuïtief gemakkelijker met zo’n aanraakscherm kunnen werken dan met een gewone computermuis. En de mogelijkheden daarin zijn eindeloos; met zo’n scherm in huis kun je op termijn zowat alles: je boodschappen bestellen, bellen mét beeld met je kinderen en kleinkinderen, checken wanneer het containerpark open is, je bloeddruk controleren en meteen naar je huisarts laten doorsturen, recepten of tuintips delen met anderen, foto’s van de vakantie van je kinderen online bekijken, een personenalarm waarbij je meteen een verpleegster te zien krijgt die met je kan praten als er iets mis is, het programma bekijken van het culturele centrum in je buurt,… het is een mooie combinatie van dat praktische én psychosociale luik dat hoort bij zelfstandig thuis blijven wonen.”

Dat klinkt fantastisch, maar hoe concreet is het allemaal?

“Het staat nog in de kinderschoenen, maar zal heel snel heel concreet worden. Het zulllen meestal de kinderen zijn die de snufjes in huis halen voor hun ouders of grootouders. Er zijn initiatieven zoals ‘Start to Surf’, maar omdat het zo nieuw is, is het nog zoeken als je die richting uitwilt. De overheid zal daarin, met Vlaanderen Medisch Centrum, de komende jaren een grote rol op zich nemen. Voor financiële hulp en terugbetalingen via het RIZIV is het op dit moment nog wat te vroeg, ook zij moeten uitzoeken welke budgetten waarvoor vrijgemaakt worden. Wat touchscreens betreft, verwachten we dat 2010 het jaar van de doorbraak gaat worden. Alle hardwarefabrikanten springen mee op de trein en hebben reeds zo een aanraakscherm in hun productassortiment. En hoe meer we er gebruik van maken, hoe goedkoper het wordt natuurlijk: je kunt nu al voor een vijfhonderd euro een touchscreencomputer kopen. En ook de toepassingen voor die computers zitten in de lift. We testen nu al enkele pilootprojecten, en over een paar maanden komen de eerste commerciele producten op de markt. Als je interesse hebt in die nieuwe toekomstzorg, zit je dus goed, want nu gaat het gebeuren!”

Nieuwsgierig naar de evoluties op het gebied van comfort en zorg in de toekomst? Je kunt het volgen op www.cubigo.com. Kijk zeker ook eens op de blog, waar de laatste nieuwtjes worden geplaatst.

Door: Yasmina El Messaoudi en Frauke Joossen

Het artikel in PDF vindt u hier.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten